



Όχι δεν είμαι τρελή. Δεν επινοώ πράγματα. Μόνο τα ονοματίζω
Η Ζέλντα Σάιερ, η λαμπερή κόρη πλουσίων Μις Αλαμπάμα, η Κυρία Χ. του διάσημου συγγραφέα της δεκαετίας του 1920 Σκοτ Φιτζέραλντ, μια ασυμβίβαστη λάτρης του χορού και της αέναης κίνησης, δεν έμελλε να χορέψει τον περήφανο τσιγγάνικο χορό που μαρτυρεί το μυθιστορηματικό όνομά της. Πέρα από ένα σύντομο τρελό τζαζ συμβατό με τα γλέντια της Χαμένης Γενιάς στην οποία ανήκε, θα σύρει μακρόσυρτα τα πόδια της, από τη δεύτερη κιόλας δεκαετία της ζωής της, στους πονεμένους ήχους των μπλουζ.
Αυτή την πτυχή της ιστορίας του ζευγαριού επέλεξε ο Ζιλ Λερουά να παρουσιάσει. Σε αντίθεση με το βιβλίο της συμπατριώτισσάς του Ανιές Μισό που ενώ τιτλοφορείται στο πρωτότυπο «Zelda» (δικαιολογημένα στα ελληνικά, Ζέλντα- Σκοτ Φιτζέρανλτ, Μια σχέση πάθους, εκδόσεις Κέδρος, 2006) δίδει μια εξωτερική περισσότερο περιγραφή της ζωής του λαμπερού διδύμου και μάλιστα από τη σκοπιά της Σκότι, της κόρης τους, ο Λερουά επικεντρώνεται αποκλειστικά στον ψυχισμό της Ζέλντα, ασχέτως αν ο πρωτότυπος τίτλος του βιβλίου είναι «Alabama Song», παραπέμποντας όχι μόνο στη γενέτειρα της Ζέλντα αλλά στο ομότιτλο τραγούδι των Doors, οι στίχοι του οποίου συνοψίζουν υπαινικτικά αλλά κατάλληλα τη ζωή της: Oh, moon of Alabama We now must say goodbye We've lost our good old mama And must have whisky, oh, you know why.
Σύμφωνα με τη «μυθιστορηματική βιογραφία» του, όπως την αποκαλεί, η Ζέλντα ήθελε απλώς να χειραφετηθεί. Εγκατέλειψε τη σκιά του μητρικού της προτύπου, τη συμβιβασμένη της μητέρα που την καλομάθαινε, για να καταλήξει ωστόσο σε ένα άλλο είδος φυλακής, στην αγκαλιά του πότη και φιλόδοξου και ίσως μισογύνη Σκοτ Φιτζέραλντ. Από αγρίμι μετατράπηκε σε σκιά, έγινε μια μούσα και τίποτα άλλο. Ήταν λοιπόν η προδομένη της ιστορίας, ο Σκοτ Φιτζέραλντ παρουσιάζεται στο βιβλίο με βεβαρημένο προφίλ: η εξάρτησή του από το ποτό τον ωθούσε στο να ζητά από τη Ζέλντα να φλερτάρει με λαθρεμπόρους οινοπνευματωδών για φτηνό κρασί, κι όλα αυτά παρά την παθολογική του σχεδόν ζήλια. Δεν ήθελε τη Ζέλντα να ασχοληθεί με τη συγγραφή, γιατί επρόκειτο για δικό του καθεστώς και, όταν ανακάλυψε τα ημερολόγιά της, έκλεβε αποσπάσματα για να πλάσει τους γυναικείους χαρακτήρες των βιβλίων του. Συνυπέγραψε το πρώτο της βιβλίο και υπέγραψε το δεύτερο όταν η Ζέλντα ήταν αδύναμη να αντιδράσει με τη δικαιολογία ότι έτσι θα έπαιρναν περισσότερα χρήματα. Όλα είχαν ξεκινήσει όταν την κλείδωσε μια για πάντα στο σπίτι ως τιμωρία που ερωτεύτηκε έναν Γάλλο πιλότο ο οποίος μια μέρα εξαφανίστηκε «μυστηριωδώς» και ο οποίος, σύμφωνα με το βιβλίο, ενσάρκωνε για τη Ζέλντα, για πρώτη φορά στη ζωής της ίσως, τον απόλυτο έρωτα. Παράλληλα ο Σκοτ έστρεφε την κόρη τους εναντίον της και, όταν η Ζέλντα κατέρρευσε, δεν την επισκεπτόταν στα ψυχιατρεία όπου νοσηλευόταν παρά μόνο έστελνε χρήματα από απόσταση ασφαλείας.
Η Ζέλντα αντιθέτως αντιμετωπίζεται με ιδιαίτερη τρυφερότητα. Τα φλερτ της κατά τη διάρκεια του γάμου της δεν τονίζονται ιδιαίτερα, οι σχιζοειδείς «ψευδαισθήσεις» της τίθενται εμμέσως υπό αμφισβήτηση με αξιοπρόσεκτη εντιμότητα και η ερωτική επιθυμία της καταποντίζεται από τις ομοφυλοφιλικές τάσεις του Σκοτ ή την αδιαφορία του τη στιγμή που δεν γίνεται καμία αναφορά στις ομοφυλοφιλικές τάσεις της Ζέλντα, που διαβάζουμε αλλού. Η σχέση του ζευγαριού περιγράφεται περισσότερο ως αδερφική από ό,τι ερωτική. Ως συμμαχία ή συμφωνία περισσότερο ανάμεσα σε δυο ανθρώπους όμοιους ή όμοια πληγωμένους.
Ο Ζιλ Λερουά αναπλάθει έναν γυναικείο μύθο παρουσιάζοντας τη Ζέλντα ως μια γυναίκα που όσο πιο μεγάλες ευαισθησίες είχε άλλο τόσο τις έκρυβε, μια καλλιτεχνική φύση αυθεντική εφόσον από το χορό στράφηκε στη συγγραφή και αποκεί στη ζωγραφική και ξανά στη συγγραφή και, μάλιστα, δίχως ιδιαίτερες φιλοδοξίες. Μια κυρία απόλυτα χαρισματική μα αδίκως παρεξηγημένη. Ένα σύμβολο της ελευθερίας που έπρεπε να παλέψει πολύ, τόσο για να τη συνειδητοποιήσει κι άλλο τόσο για να την κατακτήσει, σε μια εποχή όπου οι κοινωνικές τάξεις και οι ρόλοι ήταν σχεδόν επιβεβλημένοι. Μια γυναίκα που, για να το πούμε σαφώς, δεν ήταν απλώς η-γυναίκα-του-Σκοτ-Φιτζέραλντ, μολονότι αυτό ήταν κάτι που δεν κατάφερε ποτέ μάλλον να «αποδείξει».
Σημειωτέον: 1. Ένας Γάλλος μεταπλάθει έναν αμερικανικό μύθο. 2. Ένας άντρας μπαίνει στον ψυχισμό μιας γυναίκας γράφοντας σε πρώτο πρόσωπο. 3. Ένας συγγραφέας επιλέγει να γράψει για μια ελάσσονα προσωπικότητα της ιστορίας της λογοτεχνίας.

Άρθρα του ίδιου συντάκτη
03/01/2017 | Σκέψεις σε κενό χρόνο διαβάζοντας Καζαντζάκη. . .
23/11/2014 | Debut Album Release Dj Party 28/11/14
14/11/2014 | Debut Album Release Show 10/12/14
11/11/2014 | Inside the darkness, hides the light – Tasos Ritos/Faye Nasi
08/09/2014 | Απόσπασμα από την "Ουτοπία" του Σερ Τομας Μορ
12/05/2013 | Οι Πυρήνες στην TV100 (E)
12/05/2013 | Οι Πυρήνες στην TV100
15/04/2013 | Η παρακμή της μνήμης - Στέλιος Λουκάς
15/04/2013 | Η παρακμή της μνήμης - Στέλιος Λουκάς
20/02/2013 | One Hour Before the Trip - Live στο Eightball - 06/03/2013

Για να ξαλαφρώσεις ντουλάπες και συρτάρια, χωρίς να χρειαστεί να πετάξεις τίποτα, απλά άλλαξε τον τρόπο που τακτοποιείς κάποια ρούχα!
Τα λεπτά ρούχα, όπως μακό, κολλάν καθώς και αυτά που δεν τσαλακώνουν εύκολα, όπως μάλλινα πουλόβερ και φόρμες γυμναστικής, μπορείς να τα τυλίξεις ρολό, και να τα τοποθετήσεις στα ράφια. Αυτομάτως η ντουλάπα σου θα αποκτήσει πιο οργανωμένο look αλλά και θα εξοικονομήσεις τουλάχιστον το 1/3 του χώρου που υπήρχε!
